Wielki Gatsby – pieniądze szczęścia nie dają

Opublikowano 21 Czerwiec 2020, autor: admin

Okładka książki "Wielki Gatsby"„The Great Gatsby”-(tytuł oryginalny), to najsłynniejsza powieść Francisa Scotta Fitzgeralda, która w momencie ukazania się została uznana za najpełniejszy i jak najbardziej właściwy obraz „straconego pokolenia”, którego wiek dojrzewania przypadł na lata pierwszej wojny światowej.

Kilka słów o książce „Wielki Gatsby”

Głównym bohaterem powieści jest tytułowy Jay Gatsby, którego poznajemy jako niemożliwie bogatego, 30-paroletniego mężczyznę, mieszkającego w ogromnej willi w fikcyjnym miasteczku West Egg na Long Island. Jego sąsiadem jest Nick Carraway, absolwent Uniwersytetu Yale’a, który po wojnie postanawia rozpocząć karierę na Wall Street. Ważną postacią jest również kuzynka Nick’a, Daisy, mieszkająca razem ze swoim mężem Tomem Buchanan, po drugiej stronie zatoki, w bardziej prestiżowej miejscowości East Egg. Losy bohaterów zaczynają przeplatać się i plątać ze sobą od momentu, kiedy Nick i Jay poznają się na jednej ze znanych na cała okolicę, cotygodniowych imprez w domu Gatsby’ego. Spotkanie to nie było jednak tak do końca przypadkowe, bo Nick jako jedyna osoba kiedykolwiek otrzymał zaproszenie na przyjęcie u Gatsby’ego…

Mnie osobiście powieść ta zachwyciła nie tylko świetną, rozbudowaną fabułą i barwnymi, nietuzinkowymi postaciami, ale również bogatym przekazem, symbolizmem i pięknymi, wręcz bajkowymi opisami miejsc, wydarzeń i ludzi. Mimo, że nie jest to powieść fantastyczna, wiele elementów w niej zawartych dodaje jej wręcz bajkowego, czy może nawet baśniowego uroku. Dodatkowo warto zwrócić również uwagę na język, jakim napisana została ta historia, bo mimo, że sam tytuł zalicza się do klasyki literatury amerykańskiej, język jakim został napisany sprawia, że jest on zrozumiały, dostępny i miły w odbiorze dla każdego czytelnika.

Oscarowa adaptacja

Na podstawie tego dzieła powstał również film ( nagrodzony swoją droga 2 Oscarami ), w reżyserii Baz’a Luhrmann’a, który premierę miał w 2013 roku. W ekranizacji nie zabrakło dużej ilości efektów specjalnych, dobranych jednak ze smakiem, tak aby ile zakłócić nam odbioru, ale żeby podkreślić znaczące, czy dynamiczne sceny. Zadbano również o świetna ścieżkę dźwiękową, a fakt, że „współczesna” muzyka klubowa została wykorzystana jako podkład pod imprezy lat 20 dodaje moim zdaniem temu dziełu dodatkowego uroku.

Opublikowano Powieść | Otagowano , , | Skomentuj

Norwegian Wood – ale nie chodzi o piosenkę

Opublikowano 21 Czerwiec 2020, autor: admin

Okładka książki "Norwegian Wood'Powieść pióra Hakuri Murakami  została wydana we wrześniu 1987 roku, w Japonii i w zaskakująco szybkim tempie stała się bestsellerem. Powstawała w Grecji i we Włoszech, a wedle wypowiedzi autora nie jest opowieścią autobiograficzną – wbrew opiniom i oczekiwaniom czytelników. Tytułem książka nawiązuje do popularnej piosenki zespołu The Beatles.

O czym właściwie jest ta książka?

Akcja rozgrywa się pod koniec lat 60. XX wieku, których symbolem jest właśnie piosenka „Norwegian Wood”,  w rodzimym kraju autora. Głównym bohaterem jest spokojny i rozważny student Toru Watanabe, który zauroczony jest tajemniczą Naoko. Niestety uczucie tych dwojga nosi piętno samobójcze śmierci poprzedniego chłopaka Naoko, a ówczesnego przyjaciela Watanabe – Kizukiego. Naoko jest bardzo wrażliwą i delikatną dziewczyną ze skłonnością do depresji, dlatego tez po śmierci swojej sympatii zostaje wysłana do sanatorium, na skutek tych wydarzeń więź łącząca ją z Watanabe słabnie, a ich kontakt ogranicza się jedynie do niezbyt czystych odwiedzin w sanatorium. Sam Watanabe jest postacią zadziwiająco silną i stabilną. Na tle rówieśników, spotykających go tragedii i pędzącego życia mężczyzna zachowuje trzeźwość myślenia. 

Historia z pozoru może wydawać się banalna, pełno przecież podobnych opowieści jest na całym świecie, jednak jeśli wejrzyjmy głębiej dostrzeżemy, że jest to jednakowoż pochwala normalności, tradycyjnych wartości i tym samym akceptacja odmiennej wrażliwości. Książkę te poleciła mi moja przyjaciół ( co przypomina mi że powinnam ją jej w końcu oddać ), a sama trafiła na nią poprzez stronę na Facebook’u. To była dla niej spontaniczna decyzja: zobaczyła – kupiła, a koniec końców nie żałowała. Dla mnie rownież lektura tej opowieści była czystą przyjemnością, a do twórczości Murakamiego na pewno kiedyś powrócę. 

Norwegian Wood – informacje dodatkowe

W Polsce książka ukazała się w 2006 roku nakładem wydawnictwa muza S. A.

Adaptacja filmowa „Norwegia Wood” została wyreżyserowana przez Tran Anh Hunga, twórcę znane między innymi z „Rykszarza’. Światowa premiera filmu miała miejsce 2 września 2010 oku na Festiwalu filmowym w Wenecji, w Japońskich kinach natomiast pojawiła się 11 grudnia tego samego roku.

Opublikowano Dramat | Otagowano , , | Skomentuj

Coco Chanel. Sypiając z wrogiem.

Opublikowano 21 Czerwiec 2020, autor: admin

Okładka książki "Coco Chanel. Sypiając z wrogiem."Książka autorstwa Hal’a Vaughan’a została zaprezentowana światu w 2013 roku. Jest nie tylko biografią Coco Chanel, ale również przejawem tego, że ikona mody XX wieku, która „uwolniła kobiety z gorsetów”, feministka i bizneswoman, współpracowała z nazistami. Jest to pierwsza książka ujawniająca fakty z życia Coco, z lat 1941-1954, które do tej pory owiane były tajemnicą. 

Kilka słów o historii Coco Chanel

Na samym początku mamy do czynienia z normalną biografią. Poznajemy dzieciństwo Coco, a właściwie Gabrielle Bonheur Chanel, które nie należało do najłatwiejszych i najprzyjemniejszych. Gabriellę pochodziła z małego miasteczka, miała pięcioro rodzeństwa i została osierocona najpierw przez zmarłą matkę, a później przez ojca, który postanowił pozostawić rodzinę. 6 lat spędziła w sierocińcu w Aubazine, gdzie nauczyła się szyć. Później została przygarnięta przez ciotkę, która doskonaliła jej umiejętności krawieckie, i tak rozpoczęła się droga Chanel: od sierocińca, po jeden z największych światowych domów mody, klasyczną małą czarna i Chanel No. 5.

Nic nie jest jednak tak piękne, jak wydaje się być na pierwszy rzut oka. Coraz głębiej wchodząc w historię Coco poznajemy coraz bardziej jej ciemną stronę. Zaczynając od narkotyków i innych używek, których nie lubiła sobie odmawiać,a wręcz była od nich uzależniona, wchodzimy na naprawdę grząski grunt.

Na początku dowiadujemy się o niechęci naszej bohaterki do Żydów. Niechęci…? Za lekko powiedziane. Nienawiści. Chanel bowiem Żydów nienawidziła. Potem ukazuje nam się jej już wcześniej wspomniana kolaboracja z nazistami, długoletni romans z niemieckim szpiegiem, współpracownikiem Jesepha Gobbelsa,i jej pracę dla wywiadu niemieckiego oraz Heinricha Himmlera.

Moje wrażenia po lekturze

Przyznam szczere, że po lekturze tej książki zmieniłam sposób postrzegania osoby Coco Chanel. Wcześniej ta kobieta była dla mnie swego rodzaju wzorem i kimś wartym naśladowania. Jednak aspekt żyjącej w niej nienawiści do drugiego człowieka niestety całkowicie ją u mnie skreśla. Przyznam też, że utwór ten trafił w moje ręce przez czysty przypadek, jednak mimo wszystko myślę, że warto było go przeczytać i otworzyć oczy, pomimo tego, że zburzył poniekąd minimalnie mój światopogląd. No cóż, nie pozostaje mi nic innego niż powtórzyć tezę starą jak świat – warto czytać! Nawet jeśli nie zawsze jest to dla nas przyjemne, to lepiej wiedzieć o nieprzyjemnościach, niż nieświadomie żyć w wyimaginowanej utopii. 

Opublikowano Biografie | Otagowano , , | Skomentuj

Wielki Marsz – granica między rozrywką, a tragedią

Opublikowano 21 Czerwiec 2020, autor: admin

 

Okładka książki "Wielki Marsz"Oryginalny tytuł powieści z gatunku dystopii/horroru nosi tytuł „A Long W alk”, a jej autorem jest Stephen King, który jednak wydał ją pod pseudonimem Richard Bachmann. Książka pochodzi z 1992 roku.

O czym jest książka „Wielki Marsz”?

Opowiada o corocznej imprezie, mającej miejsce w Stanach Zjednoczonych, pod tytułową nazwa Wielki Marsz. Idea imprezy jest straszna, a zasady zaskakująco proste. Stu nastoletnich chłopców wyrusza z północnej części stanu Maine, a ich zadaniem jest ciągłe poruszanie się z prędkością 4 mil na godzinę. Bez przerwy na odpoczynek. Każde zwolnienie tempa karane jest naganą, a otrzymanie 3 nagan jest maksimum. 4 ostrzeżenie równa się otrzymaniu czerwonej kartki – uśmierceniu uczestnika strzałem w głowę z karabinu. Marsz kończy się w miejscu gdzie padnie ostatni zawodnik.

 

Straszne prawda? A straszniejsze jest to, że opisana wyżej opowiada o historii mającej miejsce w przyszłości. Czy jest to pewnego rodzaju przepowiednia? Przypowieść? Czy powoli dochodzimy do momentu, gdzie śmierci nie postrzegamy jako czegoś ostatecznego i budzącego niepokój, ale staje się ona dla nas kolejną formą rozrywki? Patrząc na to, że powoli bariera tego co „pokazywać w telewizji wypada” nie zaciera się, a wręcz znika, obawiam się, że musimy być ostrożniejsi niż nam się wydaje. Bo spójrzmy na to, że przecież jedzenie robaków, wnętrzności zwierząt czy załatwianie potrzeb fizjologicznych na oczach milionów widzów nikogo już nie dziwi. Czy zatem to prosta droga do zrobienia z aktu kończącego życie widowiska?

 

Do takich właśnie przemyśleń skłoniła mnie lektura tej powieści. Była to również pierwsza książka Stephena Kinga jaką przyszło mi czytać. Zrobiła na mnie wrażenie. Duże wrażenie i wciągnęła w „upiorny” świat pisarza, zapisując go w czołówce moich ulubionych autorów. 

Adaptacja filmowa – doczekamy się?

Rok temu na fimweb.pl pojawił się artykuł Marcina Pietrzyka donoszący o planowanej ekranizacji książki. Za kamerą stanąć ma Andre Overal, odpowiedzialny międzyinnymi za horror „Autopsja Jane Doe”, który również z czystym sercem mogę polecić fanom iście diabolicznego kina.

Opublikowano Horror | Otagowano , , | Skomentuj

Wichrowe Wzgórza – miłość i nienawiść

Opublikowano 21 Czerwiec 2020, autor: admin

IMG_0028W oryginale książka nosi tytuł „Wuthering Heights” i została wdana w Wielkiej Brytanii w 1874 roku. Autorką powieści jest Emily Jane Bronte, jednak na pierwszym wydaniu widnieje męski pseudonim pisarki, Ellis Bell. Książka w momencie pojawienia nie spotkała się ze zbyt ciepłym odbiorem, bowiem autorkę oskarżano o epatowanie brutalnością (i nie można mieć tego za złe czytelnikom, na mnie osobiście opowieść wywarła bardzo mocne wrażenie, i mimo tego, że swoje już w życiu przeczytałam, uważam ją za jedną z najstraszniejszych książek, jakie trafiły w moje ręce). Z czasem jednak oceny zmieniły się, zwłaszcza w latach 20 ubiegłego wieku i aktualnie powieść znajduje się w kanonie literatury anglojęzycznej.

„Wichrowe Wzgórza” doczekały się kilku adaptacji filmowych, a najsłynniejszą z nich jest wersja z 1992 roku z Juliette Binoche jako Katy i Ralphem Finnesem jako Heathcliffem.

O książce – „Wichrowe Wzgórza”

Sposób napisania powieści jest bardzo ciekawy w odbiorze. Ciężko jest wskazać jednego głównego bohatera, bo akcja naprzemiennie przenosi się z jednej osoby na drugą, przez to równie trudno jest jednoznacznie naznaczyć kto jest dobry, a kto zły, bo wyjątkowo w tej powieści nie jest łatwo doszukać się charakteru, który byłby „czarny” lub „biały”. Wszystko zachowane jest raczej w odcieniach szarości. Książka opowiada nie tylko o miłości, ale również o mrocznych sekretach, zapędach i ciemnych stronach ludzkiego umysłu.

Opowieść zaczynamy od wizyty pana Lookwooda wynajmującego Drozdowe Gniazdo (posiadłość mieszczącą się nieopodal Wichrowych Wzgórz) należące do Heathcliffa. Po tej wizycie pan Lookwood po raz pierwszy ma okazję poznać tajemniczych mieszkańców domu. W skutek choroby jest zmuszony do pozostania w swoim mieszkaniu przez długi czas, a tam gospodyni Ellen Dean, dotrzymując mu towarzystwa, opowiada Lookwoodowi całą historie domowników Wichrowych Wzgórz, której sama była naocznym świadkiem. Dzięki temu sposobowi narracji autorka pozwala nam poczuć klimat tamtych dni i jeszcze bardziej wczuć się w historię i zjednać z bohateram.

Polska premiera „Wichrowych”

W Polsce po raz pierwszy powieść ta została wydana w 1929 roku pod tytułem „Szatańska miłość” w tłumaczeniu Janiny Sujkowskiej, późniejsze tłumaczenia, które ukazały się po wojnie już pod oryginalnym tytułem, również były tłumaczone przez Sujkowską. Która według krytyków i czytelników były najbardziej poczytnym tłumaczeniami, zachowującymi najwięcej z oryginału w porównaniu do tłumaczeń, które zaczęły pojawiać się w XXI wieku.

Opublikowano Dramat | Otagowano , , , , | Skomentuj